-
1 język kołowacieje komuś
язы́к прили́п к горта́ни у кого́-л. -
2 język
сущ.• ежик• язык* * *,\języku язык;czubek \języka кончик языка; \język obcy, ojczysty иностранный, родной язык; w jakim \języku? на каком языке?; ● \język spustowy спусковой крючок; być ciętym w \języku быть острым на язык; zasięgnąć \języka разузнать, разведать; strzępić (zdzierać) \język трепать языком; ugryźć (ukąsić) się w \język прикусить язык; trzymać \język za zębami держать язык за зубами;
\język kołkiem staje, \język kołowacieje komuś язык прилип к гортани у кого-л.* * *мязы́кczubek języka — ко́нчик языка́
język obcy, ojczysty — иностра́нный, родно́й язы́к
- być ciętym w języku - ukąsić się w językw jakim języku? — на како́м языке́?
- trzymać język za zębami
- język kołkiem staje
- język kołowacieje komuś
См. также в других словарях:
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
język komuś kołowacieje — Zaniemówić z powodu zdziwienie, zmieszania, strachu Eng. To be speechless because of strong feeling, surprise, confusion or fear … Słownik Polskiego slangu
kołowacieć — Język komuś kołowacieje zob. język 3 … Słownik frazeologiczny
kołowacieć — I ndk III, kołowaciećeję, kołowaciećejesz, kołowaciećej, kołowaciećciał, kołowaciećeli «o zwierzętach: dostawać kołowacizny» przen. pot. «o ludziach: tracić orientację (zwykle na skutek jakiegoś zamętu, zamieszania, bałaganu)» Człowiek… … Słownik języka polskiego
